Salverda

Salverda Bouw is een allround bouwbedrijf met ongeveer 200 mensen in dienst. Binnen Salverda hechten we veel belang aan veiligheid. We investeren veel in de opleiding van mensen, in goed en veilig materieel en materiaal, en ook het feit dat we vaak met dezelfde opdrachtnemers samenwerken, draagt bij aan een goede basis om veilig te kunnen werken.

Opdracht

Veiligheid was altijd een onderdeel van onze tweejaarlijkse materieeldag. De focus lag dan vooral op de harde kant van veiligheid: hoe bedien je gereedschappen op een veilige manier. Wij wilden mensen meer bewust maken van hun houding en gedrag ten opzichte van veiligheid.

Onveilige situaties ontstaan vaak uit goede bedoelingen. Bijvoorbeeld als er op het werk al veiligheidsvoorzieningen zijn weggehaald en er toch nog even snel iets moet gebeuren. Dat gebeurt dan wel eens op een onveilige manier. Het is goed bedoeld, maar eigenlijk kan het niet, het is niet veilig. Daar moeten we mensen bewust van maken, dat dat niet meer kan.

Daarom hebben we Veiligheidsconcept MCM uitgenodigd om mee te denken over een veiligheidsdag, waarbij ook die zachte kant van veiligheid belicht zou worden. Op hun advies is vervolgens ook Drielink Coaching hierbij betrokken. Samen hebben ze bij ons een training verzorgd waar alle werknemers aan mee hebben gedaan. Calculators, werkvoorbereiders, uitvoerders, projectleiders en bouwmensen. Kriskras door elkaar heen, in groepen van ongeveer 25 mensen.

Aanpak

Voorafgaand aan de training was er een middagsessie met de uitvoerders. De uitvoerders hebben een voorbeeldfunctie, dus het was heel belangrijk om hen het nut van de training toe te lichten. De zachte kant van veiligheid, dat wordt toch snel in een hoekje gedrukt van flauwekul en dat wilden we voorkomen.

De veiligheidsdag zelf was verdeeld in een ochtend en een middagprogramma. Het ochtendprogramma was gericht op bewustwording van gedrag. Bewustwording dat het energie kost om dingen anders te doen dan je gewend bent: aanpassen gaat niet vanzelf, dat kost moeite. En we hebben gesproken over het doel dat we nastreven. Wat vinden we acceptabel als het om veiligheid gaat? Een schrammetje of een pleistertje is acceptabel, maar dat er doden vallen niet. Waar leggen we de lat? Dat was een goede manier om het begrip veiligheid tastbaar te maken en toe te passen op de eigen werksituatie.

’s Middags was er aandacht voor het communicatieve aspect. Wat doe je als je ziet dat een ander niet veilig werkt? Ga je dat tegen elkaar zeggen, of ga je dat juist vermijden? En hoe vat je het op als een collega je daarop aanspreekt? Zo werden mensen zich bewust van hun rol in de groep en dat communicatie en veiligheid met elkaar samenhangen. Als je het niet goed weet te brengen, als je de ander niet weet te overtuigen dat het belangrijk is, als je elkaar niet aan kunt spreken op een fatsoenlijke manier, dan kun je allerlei veiligheidsdingen verzinnen maar dan gaat het nooit iets worden.

Resultaat

Ik ben heel tevreden over hoe het gelopen is. Het is moeilijk meetbaar, maar ik merk wel dat de veiligheidsbeleving veranderd is. Je ziet dat er actiever over wordt gesproken binnen Salverda. Ook de wisselwerking tussen verschillende functies is verbeterd. Een calculator die speciale voorzieningen moet treffen om een werk veilig uit te kunnen voeren, die neemt wat makkelijker contact op met de uitvoerder: ik loop hier tegenaan, hoe zou jij dat oplossen? Ik ben ervan overtuigd dat de sessie met de uitvoerders waarmee we begonnen zijn, daar aan bij heeft gedragen.

Dinga en Marianne zijn mensen uit de praktijk, dat kun je aan alles merken. Het zijn mensen die weten hoe het in de bouw aan toe gaat. Ze zijn praktisch en ook concreet. Veiligheid is al snel een abstract onderwerp, maar ze hebben het heel praktisch weten te brengen. Dat vind ik erg sterk.

Ron Nijman, senior projectleider, Salverda